10 Haziran 2011 Cuma

Vaveyla-Ey Leyla



Sen gidince Aradından kopar korkunç bir vaveyla
Bir tek sana mı yanar sandın ey leyla.


Sanamı yazılır dı cümle şiirler
Çünkü söz uçar yazı kalır dı
Fuzuli çırpınsa da koca şairler
Değdiği yerde kürpiğinin ayazı kalırdı


Leyli gözlerine sevdaydı mecnunda ki iptila
Vuslat olsa da çare bulamaz gayrı ol müptela

Analtıldı dilden dile birkaç bin yıl
Darbımeseldi sevdan ıssızlığında çöllerin
Mecnunda, senden sonrasını buldu akıl
Karaydı ay batmışcasına leyli gözlerin


Analtıldı dilden dile birkaç bin yıl
Darbımeseldi sevdan ıssızlığında çöllerin
Mecnunda, senden sonrasını buldu akıl
Karaydı ay batmışcasına leyli gözlerin


Varlığın bir nice dertt, yokluğun onmaz bela
Mevlaya varmak için sana yanmak lazım evvela


Çöller sonsuzluk gibi uzanır,uzanır ufka
Dirhem gözyaşı dökmez sakil bulutlar
Leyl Leyla diye ezildi ciğer denen yufka
Ahiri, mevla deyi ebrulanır cümle umutlar


Ardından kopsa korkunç bir vaveyla
Bir tek sana mı yanar sanırsın ey Leyla..

ŞiiR Yavuz BaL

Hiç yorum yok: